Misschien heb je er al eens van gehoord: quiet quitting. Het is een manier van leven en werken die vooral onder Millennials (generatie Y) en Zoomers (generatie Z) in opkomst is. Bij de term ‘quitting’ denk je misschien aan ontslag nemen, maar daar heeft het niets mee te maken. Maar wat is het dan wel?
Tijdens de coronapandemie hadden veel mensen tijd om na te denken over hun leven, hun doelen en hoe zij hierin dingen anders wilden zien. Wat wil ik meer of juist minder doen? Het zorgde voor een andere mindset, ook op het gebied van werk. Bij quiet quitting doe je in je werk niet meer dan datgene wat van je gevraagd wordt. Je doet dus eigenlijk precies wat in je functieomschrijving staat.
De pandemie zorgde er ook voor dat we met minder druk door het leven gingen. Er waren minder eisen vanuit de werkgever, minder verwachtingen van je familie en vrienden en dus meer rust voor jezelf. Een ommezwaai waar (onbewust) veel mensen behoefte aan hadden. Nu het werkende- en sociale leven weer op volle toeren draait, wordt er door veel mensen kritischer omgegaan met levenskeuzes.
Onder andere dankzij de pandemie stopten een deel van deze generaties met het maken van overuren als daar niets tegenover staat zoals een compensatie, zoals extra salaris of vakantie-uren. Deze generatie is sterker in het bewaken van de werkprivébalans en kan gemakkelijker nee zeggen. Er wordt bewuster omgegaan met de werk-privé balans en de eigen mentale gezondheid om bijvoorbeeld een burn-out te voorkomen.
Als je kijkt naar de individuele mens is dit een goed teken. Mensen zijn meer aligned met zichzelf, hun eigen doelen en behoeften en handelen hier meer naar. De keerzijde is dat de verwachtingen en ‘druk’ vanuit werkgevers vaak hoog is.
Soms wordt er niet voldoende naar de mens gekeken, maar naar de groei of de belangen van de organisatie. Een werkgever verwacht dan ook dat een medewerker zich volledig inzet voor de functie waar hij of zij voor betaald wordt. Maar, we kennen allemaal wel die deadline die gehaald moet worden waar stiekem meer tijd in gaat zitten dan verwacht. De overuren die normaal ‘nog even in de avonduren’ onbetaald gemaakt werden, worden nu steeds vaker niet meer gemaakt. Het werk wordt dus niet altijd op tijd gedaan, want quiet quitters werken niet meer over. Hierdoor kan de werkgever denken dat diegene niet gemotiveerd is, terwijl dat niet per definitie het geval is.
Ik geloof dat het er niet op uit hoeft te draaien dat deadlines niet worden gehaald. Alles heeft te maken met goed management. Goede deadlines stellen, een eerlijke taakverdeling en oog op de werkdruk van iedere medewerker door de leidinggevende. Ook draait het om gemotiveerde mensen en tools die zij leren om effectief te werken in de tijd die ze beschikbaar hebben. En belangrijker nog: organisaties die hun medewerkers waarderen voor wat ze doen en dit laten zien en/of uitspreken. En moet er dan toch overwerkt worden? Dan is het wel zo eerlijk om daar een compensatie tegenover te zetten, zoals extra vakantie-uren of het normale salaris per uur. Wedden dat iedereen (ook generatie Y en Z) ervoor open staat?
Alles wat te maken heeft met werk(geluk) houdt Elodie bezig. Ken je dat, dat je alles hebt wat je hart je begeert, maar je toch niet gelukkig bent? Elodie, oprichtster van Melodieinhetleven helpt je in de zoektocht met het ontdekken van je passie en droombaan. Want als jij weet wat bij jou past, kan je weer gelukkig zijn in je werk. Op naar energie, rust en plezier!