De comfortzone, hij heet niet voor niets zo. Het voelt er comfortabel, gemakkelijk, als thuis. En dat klinkt heerlijk als je het mij vraagt. Maar kennelijk is er toch iets mis mee. Want overal lees je tegenwoordig dat het leven pas buiten die comfortzone begint. Helemaal hip is het! Ik vind het onzin. Je kunt namelijk middenin je comfortzone een prima leven hebben. Het is alleen afhankelijk van hoe groot je comfortzone is.
Je comfortzone vergelijken met die van iemand anders, heeft niet zo veel nut. Het is wat het is. En echt waar: dat is helemaal prima. Voor sommigen is de comfortzone gewoon groter dan voor anderen. Met een mini comfortzone stap je er al snel buiten. En met een grote comfortzone uiteraard minder snel. Heb je een grotere comfortzone dan vind je dingen niet zo snel spannend, omdat je dus ook niet zo snel buiten je comfortzone komt.
Zoals psycholoog Thijs Launspach zegt: “Het is een beroerd plan om zo vaak mogelijk buiten je comfortzone te gaan.” Tenzij er echt iets is dat je daarmee wil bereiken, ondanks de klotsende oksels die het je oplevert, mag je er dus best blijven zitten.
Omdat ik ook graag af en toe eigenwijs doe en wél buiten m’n comfortabele cocon stap, zit ik weleens met klotsende oksels. Na iets te enthousiast geroepen te hebben “Dat doe ik wel!” krijg ik meteen op m’n donder. Van mezelf. Want waarom in vredesnaam haal ik die ellende op m’n nek?!
Een voorbeeld: voor mijn werk tik ik zo af en toe een interview uit. En zo’n interview afnemen vind ik heerlijk. Wanneer iemand mij met pretoogjes aankijkt en vol passie vertelt, dan geniet ik daar oprecht van. Er is alleen één maar. Ik heb de avond van tevoren lichtelijk buikpijn. En voordat ik het interview inga heb ik klamme handjes tot en met. En dan gaat het in mijn hoofd ongeveer zo: “Oké Miran, kalm blijven. Hou je hoofd erbij. Adem in, adem uit. Shit, ik heb klamme handjes.. Straks kom ik niet uit m’n woorden.. Nee doe normaal joh, dat is me nog nooit gebeurd. Het komt vast goed. Kak.. ik ben al aan het bellen. De telefoon gaat over, hij neemt op.. Aaaargh!”
En ineens is alle chaos weg en zit ik meteen lekker in het gesprek. Weird, ik weet het.
Ik ga dus best even uit m’n comfortzone voor zo’n interview. Maar kennelijk echt maar even want het interview op zich vind ik oprecht leuk. Het uittikken van de geluidsopname is dan weer hel. En laten we het niet over het schrappen van te veel woorden hebben, want als ik iemand vol in z’n enthousiasme gesproken heb, dan vind ik alles wat er gezegd is belangrijk. Maar het eindresultaat.. ja, daar ben ik dan stiekem toch best een beetje trots op. Vooral op het interview met Bas Timmer en Youp Meek. Kortom: ik ga er graag even voor uit m’n comfortzone. En zodra het interview start, zit ik er weer lekker comfortabel in.
Nou kun je niet zomaar veranderen wat binnen je comfortzone valt. En heb je er last van dat je comfortzone niet groter is dan ‘ie is, dan ben ik de laatste die zegt dat je in je cocon moet blijven. Als je dan toch écht even buiten die comfortabele zone wil stappen, om wat voor reden dan ook, dan zijn er wat dingen die je kunt doen om je hoofd enigszins koel te houden.
1. Snoer jezelf de mond
Schrap woorden als ‘altijd’ en ‘nooit’ uit je vocabulaire en snoer je brein de mond als het begint met ‘Wat als?’ Het heeft ook geen zin om je af te vragen waarom er niet meer tijd was om je voor te bereiden. Als die tijd er was dan had je ‘m wel gepakt dus hier is niks meer aan te doen. Je wil hier met een reden voor gaan, dus ogen dicht en springen maar.
2. Haal diep adem
Door bewust langzamer te ademen, gaat je hartslag omlaag en ga je je vanzelf wat meer ontspannen. Even diep inademen en langzaam uitademen. Focus je daarbij op de beweging van je buik. Doe dit een keer of 5, en je zenuwstelsel vergeet stresshormonen aan te maken.
3. Denk aan momenten dat het goed ging
Dat werkt natuurlijk alleen als je al eens succes had met buiten je comfortzone gaan. Heb je geen succesmomentje om op terug te pakken, laat dan je gedachten uit gaan naar iets leuks of grappigs.
Maar wat ik je vooral mee wil geven is dit: wil je even buiten je comfortzone stappen, kies dan bewust hoe en wanneer. Maar ga jezelf niet continu over die grens pushen, omdat mensen denken dat je anders geen leuk leven kunt hebben. Dat is écht onzin. Jij bepaalt of je jouw leven, binnen jouw comfortzone, leuk vindt. En ja je kunt ook prima aan je persoonlijke ontwikkeling werken, binnen je comfortzone. Mentaal is het veel beter voor je om, over het algemeen, binnen jouw grenzen te blijven. En besef je dat jouw comfortzone niet die van een ander is. Heb dus ook een beetje geduld met elkaar. En met jezelf. Je bent helemaal oké zoals je bent.