ProRail, een organisatie waar de ontwikkeling van mensen die er werken van groot belang is en waar bijdragen aan de maatschappij voorop staat. Frits Verheij en Nora Slot werken beiden al heel wat jaren bij ProRail. In dit interview krijgen we een kijkje in de keuken bij ProRail en vertellen Frits, manager bouwmanagers en Nora, plaatsvervangend manager bouwmanagers over wat hen werkgelukkig maakt.
Frits: “We beheren het spoorwegnet. Dit betekent dat wij verantwoordelijk zijn voor het onderhoud, de vernieuwing, de uitbreiding en de veiligheid van het Nederlandse spoorwegnet. Tevens zijn we een onafhankelijke capaciteitsverdeler van het verkeer op het spoor. Op het spoor rijdt niet alleen NS, maar ook andere personenvervoerders. Daarnaast zijn er ook meerdere goederenvervoerders die van het spoor gebruik maken. Wij zorgen ervoor dat de totale capaciteit, die beperkt is op het spoor, goed verdeeld wordt. En we zorgen voor de besturing daarvan, zoals verkeersleiding, stationsgebouwen, perrons etc. Eigenlijk alles wat geld kost om de infrastructuur in tact te houden. En alles wat geld oplevert, zoals treinkaartjes en de winkels op stations, dat doet de NS.”
Nora: “Dat ik helemaal mag zijn wie ik ben. Ik ben Nora en ik mag de functie uitvoeren, maar ik ben meer dan die functie. Ik kan mijn talenten benutten en mag mezelf zijn. Dat is voor mij ultiem werkgeluk.” Voor Frits is werkgeluk dat dat hij elke dag met een glimlach opstaat en zin heeft om te gaan werken, omdat hij bijdraagt aan een maatschappelijk bedrijf, wat er toe doet. “En het liefst dat dat ook wordt gezien en wordt gewaardeerd. Het laatste is niet alleen belangrijk voor ons, maar ook voor alle medewerkers. Dat ze waardering krijgen voor hetgeen wat ze doen en daar trots op mogen zijn.”
Frits: “Het feit dat ik al meer dan 20 jaar hier werk zegt wel dat ik het naar mijn zin heb. En als je het niet naar je zin hebt in je werk, moet je een poging doen om dat wel voor elkaar te krijgen. Praat erover. Ik doe echt mijn best om het mensen naar de zin te maken, maar soms matcht het gewoon niet. Als je eigen waarden, normen en werkplezier anders in elkaar zitten dan bij ProRail, dan moet je een open gesprek daarover kunnen voeren. Tegelijkertijd investeren wij ook in een duurzame relatie, medewerkers krijgen direct een vast contract. Wij willen uitstralen dat we vertrouwen hebben in mensen.”
Nora vult aan: “Wij hebben bij ProRail een leiderschapsprofiel met componenten van een leidinggevende en eigenlijk is elke medewerker een leider. Een van de belangrijkste componenten van ons profiel is ontwikkelen. Daarmee bedoelen we niet alleen in je werk, maar ook dat je af en toe meer doet voor het grotere geheel. Ook hebben we een soort dashboard waarbij we medewerkers vragen om elke dag een smiley aan te klikken hoe het met ze gaat. Daarmee hebben wij een soort geluksmonitor en kunnen we bijvoorbeeld snel een coach inzetten als iemand bijvoorbeeld last heeft van stress. Maar ik geloof ook wel in eigen verantwoordelijkheid, de organisatie biedt veel, maar de medewerker moet zelf ook bijdragen. Ik gun iedereen geloof in eigen krachten en zou daar graag meer van willen terugzien!”
Frits: “Corona maakt het wel lastiger. Ik heb een fantastische baan, maar vind het soms vreselijk om de hele dag achter mijn computer te zitten. Gelukkig zijn er vaak momenten dat ik naar projecten kan gaan. Je krijgt heel veel vrijheid bij ProRail en je kunt vanuit autonomie werken, zolang je maar goed met je collega’s communiceert.”
Nora: “Ik vind dat ProRail veel kansen en ontwikkelmogelijkheden geeft als je uitspreekt wat je wilt. Er zijn veel mogelijkheden. De komst van corona was voor mij wel een factor waardoor ik het lastiger had, ik miste vooral dat ik niet op pad kon gaan, naar de bouwmanagers toe en even buiten zijn.”
Frits: “Ik vond het belangrijk te blijven investeren in mensen, en heb gevraagd om een A4tje te maken met dingen waar je plezier uit haalt, ook om mensen beter te leren kennen. Je maakt dan de verbinding en komt tot goede gesprekken. Ik probeer goed te luisteren en in te spelen op individuele behoeftes. Er kan veel bij ProRail, zoals thuiswerkplekken, ook hebben we wandelingen georganiseerd.” Nora vult aan: “En we gingen vlogs opnemen. Dat was uit onze comfortzone, maar belangrijk om collega’s te informeren over bijvoorbeeld nieuwe medewerkers. Dat werd door veel mensen zeer gewaardeerd. Uiteraard zoveel mensen zoveel wensen, maar we hebben geprobeerd om zichtbaar te blijven.”
Frits: “Ik ga langzaam die kant op! Maar als ik weg zou gaan, dan zou ik vooral het contact met collega’s missen en het stukje van ‘doe ik er nog toe.’ Nu realiseer je je dat, doe je iets voor de maatschappij en daar komt je trots uit voort. Als je stopt, heb je dat niet meer.
Nora: “Ik ga vooral de mensen, de collega’s missen. Die mogelijkheden en je kunnen ontwikkelen in een bijna soort ‘familiesetting’ zou ik echt missen binnen ProRail.”
Dit interview maakt onderdeel uit van een reeks interviews gehouden door consultants van Sociaal Innovatiecentrum Werkgeluk.
